GUILLERMO FERRÁNDEZ. Preséntanos " LA CONFESIÓN DE SOTELO"

   

Na recente sesión do 26 de abril, o Club de Lectura de Adultos reuniuse a propósito do libro La confesión de Sotelo de Guillermo Ferrández, quen tivo a cortesía de asistir. O autor de Conacho, Las arrugas del tiempo o El ferrolano contestou amablemente ás nosas preguntas  sobre aspectos da creación literaria e, máis en concreto, acerca de detalles e curiosidades deste o seu último texto. No transcurso da suxestiva conversa xurdiron os temas fundamentais que vertebran a novela: o sentido da vida fronte á morte, as opcións individuais abertas ata o intre derradeiro, o vivir en verdade como pulsión e compromiso, a loita solidaria contra a inxustiza. Resultou una reunión interesante e mesmo  emotiva, do que hai que dar de novo as grazas a Gullermo. E deica a próxima, sempre. 

Deixamos o enlace a publicación que fixo fai un ano a nosa compañeira Pilar Berrio para presentar este libro. Para lela pica  na imaxe.

 

Non queremos despedirnos sen agradecerlle a Guillermo unha sesión moi agradable con unha conversa marabillosa da que vos deixamos imaxes.

Se queredes disfrutar desta lectura deixámosvos as primeiras páxianas.

"LA CONFESIÓN DE SOTELO": A NOVA NOVELA DO GUILLERMO FERRÁNDEZ

 “NESTE TEATRO TAMÉN OS ACTORES MORREN”  

Guillermo Ferrández, o noso antigo compañeiro, profesor xa xubilado de Lingua Castelá e Literatura do IES Sofía Casanova, publicou en plena pandemia unha nova novela: La confesión de Sotelo (Madrid, Adarve, 2020). As circunstancias impediron que puidese facer unha presentación como merecía; por iso, queremos, dalgunha maneira, dar difusión á que consideramos unha moi notable novela. 

Noutras ocasións, ocupámonos da súa figura, tan recoñecible nas nosas rúas ferrolás; das súas outras novelas como Conacho e La piedad del invierno; ensaios como El ferrolano ou La llave inglesa; poemas recollidos en Escolma Salvaxe; e da súa actividade divulgativa como nas xornadas de Poesía Salvaxe. 

Agora queremos dedicar a nosa atención á nova novela, preciosamente editada por un moi interesante novo selo editorial madrileño, novela que, fronte ao seu costume, non ten como marco referencial a Ferrol, nin sequera a Galicia. 

A acción parte doutra cidade do norte, Santander, pero enseguida vira cara ao sur, cara a Níjar (Almería). A formulación argumental (e non facemos espóiler pois isto desvélase no primeiro momento) é o terrible diagnóstico médico que recibe un empregado de banca, de perfil bastante gris, ao que dan menos dun ano de vida. O noso Ramón Sotelo, decide coller o touro polos cornos e asistir aos seus últimos meses da forma que él escolla, sen hospitais, sen caras de conmiseración. Decide facer tábula rasa co seu anódino pasado, e escolle ao azar un novo fogar. Cunha clara crítica ao sistema, decide compensarse polos malos momentos do seu oficio, pedindo ao seu antigo banco un crédito difícil de devolver. E ir riscando os seus últimos días nun novo calendario, como os presos, aínda que as marcas no canto de conducilo á liberdade, levarano á súa propia morte. 

Sorprende, por orixinal, a técnica narrativa empregada: a do magnetófono, explicada polo propio narrador. Permitiranos asistir a unha especie de “Douscentos días con Sotelo” ao estilo das Cinco horas con Mario. A inminencia da morte soltoulle a lingua ao eu narrativo e non para de parolar, charlar, monologar nun testamento, esconxuro, confesión... Sen nada que perder, saldará contas con todo e con todos. 

Pero, de súpeto, esa fervenza de palabras dá un inesperado xiro, e ábrese para acoller, tanto no magnetófono como na trama, outra voz, a de Massa, un raparigo senegalés que traballa nos campos de Níjar. Sempre Ferrández sentiu moi dentro de si a militancia social e aquí aproveita para radiografar unha das inxustizas máis sanguentas da nosa época, a inmigración. O antiheroe, ferido de morte pero non vencido, converterase en auténtico heroe cuxo sacrificio final non será inútil. 

A novela pasou de confesional a social. Pero, ao final, nunha terceira volta de torca, xira a novela policíaca, coa resolución dun caso no que intervirán os personaxes canónicos do subxénero: malvados, testemuñas, policía, xuíz, xornalista de investigación, dama en apuros.... 

Non adiantamos máis. Só que o lector vai gozar, ademais de coas reflexións de Sotelo e as súas peripecias postremeiras, cun coidadoso exercicio de estilo, ao que xa nos ten afeitos o autor. Con imaxes prodixiosas (“a vida é como a bola de laranxa que se fai con moito traballo...” p. 163-5) E, especialmente, cun necesario exame de conciencia de quen está á beira do precipicio, que serve de espello ao que teremos que  facer todos nós, pois a nosa única certeza é ese último destino na nosa viaxe.

PRESENTACIÓN SOBRE CONACHO

Aquí vai a prometida presentación de Pilar

A NOSA SESIÓN SOBRE CONACHO

Onte daba gusto estar no meu recuncho. A biblioteca volveu encherse de membros do Club de Adultos. Atopei por alí caras que había certo tempo que non vía. Alégrome. Tamén sei que algúns de vós tedes moitos compromisos (concertos, cursiños... é que sodes do máis polifacético) e que sentistes non estar.

Compréndoo porque foi unha sesión moi emotiva, na que disfrutamos da voz de Guillermo na lectura de fragmentos da súa obra e puidemos enterarnos de primeira man de detalles como que case Juan Diego protagoniza unha versión cinematográfica da novela. Moitos de vós recordastes (os de Ferrol e os de fóra) pedazos da vosa historia. Detalles do Ferrol de hai cincuenta anos: os barrios, as tabernas, esa estatua, as Pepitas, a Constructora, o Casino, os chonis, os nachos, os sorchos, e os conachos. (Ai ese ch tan ferrolán!) Falastes e aínda polemizastes, o que é moi san. 

Pois si, como dixo alguén, está converténdose en costume isto de ter connosco escritores amigos.

Pronto subiremos a presentación de Pilar ao blog, é que aínda está a corrixir algúns detalles. Non sabemos por qué número de diapositiva vai xa... 

Pero agora toca pasar ao seguinte asunto. A vida ten sempre iso: que non para. Por se alguén aínda non o sabe, o vindeiro libro é El maestro y Margarita de Mijail Bulgákov. E aínda temos algúns exemplares na biblio para os rezagados. A sesión adiantámola ao 24 de marzo pola Semana Santa. A propósito quen se anima a facer a presentación?

HOXE TEMOS NOVA SESIÓN CO AUTOR DE CONACHO

Recordamos que hoxe temos a ansiada sesión co noso compañeiro, Guillermo Ferrández, sobre a súa primeira novela, Conacho. 

Non sempre se pode disfrutar de ter connosco ao propio autor para comentar en vivo e en directo todas as inquedanzas que deixa a lectura dunha obra tan rica e suxerente como este retrato do Ferrol de hai cincuenta anos. Case cando a  nosa andaina como centro educativo comenzaba, a nosa cidade vivía presa dunha ríxida xerarquía celebrando, casi que con toque de queda, 25 Anos de Paz!

Espero vervos a todos con ganas de falar e falar.

SESIÓN SOBRE JAVIER MARÍAS

Onte tivemos o luxo de escoitar a Dani na súa presentación sobre a novela de Javier Marías, Así empieza lo malo.

Pronto subiremos dita laboriosa presentación a este blog. Pero adiantaremos que onte a biblioteca converteuse nun espazo máxico de fonda reflexión, onde penso que todos estivemos moi a gusto, aínda que tivemos moitas e sentidas ausencias. 

Debo dicir, polo que escoitei dende o meu recanto, que o libro gustou moito a pesares do inicial respeto pola proverbial dificultade da prosa do autor madrileño. Puidemos falar e pensar sobre temas tan interesantes como a necesidade de coñecer ou non a verdade, sobre o que dicimos e o que calamos, sobre as realidades ficcionalizadas enlazadas, sobre o eterno retorno, etc...

Algúns nos decatamos de que hai tuertos que non queren ver, que Hamlet veu de novo dende Dinamarca, que tiña razón o poeta que dicía aquilo de "Thus bad begins and worse remains behind".

Tamén algúns entusiastas contáronos anécdotas sobre o autor da novela, e mesmo algúns cotilleos sobre outros escritores (Cela, Torrente), profesores (Rico) e intelectuais do noso país... 

Dende logo, pola miña parte, quedei con ganas de máis Marías. Sí, Dani o conseguiches. E debo recoñecer con certa vergonza que non tiñamos ni un só exemplar deste escritor na biblio. Así que hai que arranxar este problema.

Por outra banda, vémonos en febreiro coa novela do noso compañeiro Guillermo, Conacho. Unha indagación pola historia recente da nosa realidade máis veciña. Poñemos falta!

Saúde e libros, compañeiros!