sábado, 28 de diciembre de 2013

Os 10 libros do ano segundo os críticos literarios de Babelia

Un pouco de todo: narrativa, ensaio, poesía, xornalismo, historia. soocioloxía, ficción, ...


1. En la orilla. Rafael Chirbes. Anagrama.
2. Limónov. Emmanuel Carrère.Traducción de Jaime Zulaika. Anagrama
3. Obra completa. Blas de Otero.Galaxia Gutenberg / Círculo de Lectores
4. Todo lo que era sólido. Antonio Muñoz Molina. Seix Barral
5. Canadá. Richard Ford. Anagrama
6. Mi vida querida. Alice Munro. Lumen
7. 14. Jean Echenoz. Anagrama
8. Sociofobia. César Rendueles. Capitán Swing
9. Intemperie. Jesús Carrasco.Seix Barral
10. Las historias de España. Visiones del pasado y construcción de identidad. José Álvarez Junco (coordinador). Crítica / Marcial Pons

Ver o artículo completo en El País

miércoles, 18 de diciembre de 2013

SOCAS INFORMA: A SESIÓN SOBRE NOVECENTO

Ola compañeiros!
Cada día somos máis no noso Club. Onte tivemos tres incorporacións de altura. A nosa compañeira xubilada, Tere Leira, e dous profes vinculados ao centro por razóns familiares: Xesús e José Carlos. Quero darvos a benvida de corazón.

Escoitando a Iñaki

Pasando a falar do libro de onte, parece incrible que un texto tan breve dese para tantos e tan profundos comentarios. En ocasións a biblioteca botaba fume pola fiestra xa que o nivel de afondamento nos significados deste peculiar monólogo, escrito por Alessandro Baricco para o teatro, foi moi elevado. E por iso sintóme moi ledo. 
A sesión a alixeraron un pouco, e falta facía porque estábamos famélicos de tanto pensar, os suculentos postres de Ana, a quen llo agradecemos dende aquí. Certo é que como sobrou un pouco non poiden resistir a tentación e comín de máis pola noite. Penso que o traxe de fin de ano non me vai servir. Mágoa!
Disfrutando da escena do piano

Soamente me queda desexarvos un bo descanso nestas datas navideñas e unha boa entrada no 2014, no que comentaremos o último libro do Premio Nobel, Mario Vargas Llosa, que leva por título: El héroe discreto. A ver se suscita o mesmo interese que o pasado.
Saúdos!

Pero que atentas!

SOCAS

lunes, 16 de diciembre de 2013

Alessandro Baricco




Bo Nadal

Londres NW - Zadie Smith / Cruces de pedra - Domingo Villar / Elling - Ingvar Ambjørnsen / El héroe discreto - Vargas Llosa / Proyecto esposa - Graeme Simsion / Huesos en el jardín - Henning Mankell / Intemperie - Jesús Carrasco /Estoy mucho mejor - David Foenkinos / La vista desde Castle Rock - Alice Munro

viernes, 13 de diciembre de 2013

Aviso: a próxima reunión



O martes 17 pola tarde, o alumnado e profesarado, celebramos no teatro Jofre un festival de nadal - concurso de talentos. A hora de finalización está fixada para as 18 horas, así que debemos retrasar un pouco o inicio da sesión do club de lectura. Queda pois para as 18,30.
Valorouse a posibilidade de cambiala para outra data, pero decidimos mantela para non perder o hábito de celebrala no último martes lectivo do mes.

Vémonos pois o martes 17 ás 18,30

jueves, 28 de noviembre de 2013

Socas informa: A xuntanza do mes de novembro

Ola compañeiros! (xa non podo charmarvos rapaces):
QUE BEN O PASAMOS!
Estou aquí para facer unha crónica da nosa xuntanza do pasado martes. Non sei se me coñecedes, aínda que se preguntárades aos vosos fillos, todos saben quen son. E o martes estaba convosco, mais un pouco agochadiño no máis alto andar. E que aínda teño un pouco de vergoña e vos me impoñedes un chisco. Sobre todo eses dous tan serios que sentan xuntos. Creo que se chaman Guillermo e Emilio.
O caso é que estiven todo o tempo moi atento aos vosos comentarios. Gustoume moito a vosa participación. Falades máis cos rapaces. E xa é dicir.

Recoñezo que o moderador, Iñaki, ten moito estilo e moito xeito facendo cadriños, eixes cronolóxicos e mapas conceptuais. Deixoume un pouco abraiado. Non estivo tampouco mal o detalle dos carnés coas súas fundiñas e todo.
OPINANDO E OPINANDO
Penso que o libro gustou bastante e a algúns ata os fixo chorar. Cousa que de cando en vez non está tan mal. Para o vindeiro mes temos entre mans Novecento de Alessandro Baricco, que é moito máis curtiño e que espero que teña a mesma ou maior aceptación.
Espérovos a todos o día 17 de decembro.
Seguide disfrutando coa lectura. 


ATENTOS A IÑAKI

Bicos:
Socas.

viernes, 22 de noviembre de 2013

Lembrade

Próxima reunión do club de lectura o vindeiro martes 26 ás 18,15 h.
Falaremos sobre o libro "Y las montañas hablaron" de Khaled Hosseini


Vémonos

martes, 19 de noviembre de 2013

Reunión en el restaurante Nostalgia - Anne Tyler

Obra recomendada por Armando


Alrededor de una mesa, y ahondando en las emociones de una familia, Anne Tayler ha construido un mundo donde cada lector encontrará su propia historia.

Quizá se equivocó quien dijo que todas las familias felices se parecen, porque incluso la charla cordial de una familia reunida alrededor de la mesa revela el malestar de quien come y calla, la angustia de quien habla demasiado, y el vacío que deja ese plato puesto para alguien que nunca acudirá a la cena.Pearl, una mujer de ochenta y cinco años, no quiere caminar hacia la muerte sin recordar antes los momentos importantes de su vida, empezando por aquella noche de domingo de 1944 en que su marido puso cuatro trapos en una maleta y le contó que se iba, sin explicar dónde, sin decir si y cuándo volvería. A la mañana siguiente, faltaba alguien en la mesa del desayuno, pero la mujer no se atrevió a contar la verdad a sus tres hijos; lo que hizo fue buscarse un trabajo y aprender a disimular, educando a Cody, Jenny y Ezra como mejor supo, olvidándose a menudo de regalarles caricias y buenas palabras.


Los años han ido pasando, y ahora Cody es un hombre obsesionado por acumular afecto y dinero que no le pertenecen, Jenny busca una felicidad improbable en los hombres que la acompañan, y Ezra es el único que parece disfrutar de la vida entre las cuatro paredes de su restaurante. Es allí donde la familia se reúne, pero siempre hay un sitio vacío a la espera de que alguien llegue o vuelva... Alrededor de ese vacío, de ese plato abandonado, Anne Tyler ha construido un mundo donde cada lector encontrará su propia historia.

La habitación oscura - Isaac Rosa

Sinopsis 

Un grupo de jóvenes decide construir una «habitación oscura»: un lugar cerrado donde nunca entra la luz. Al principio la utilizan para experimentar nuevas formas de relacionarse, para practicar sexo anónimo sin consecuencias, por una mezcla de juego y transgresión. A medida que van enfrentándose a la madurez con sus decisiones, desengaños y reveses, la oscuridad se convierte para ellos en una forma de alivio.

Con el paso del tiempo, la incertidumbre social y la vulnerabilidad personal se instalan en sus vidas y la habitación oscura aparece entonces como un refugio. La realidad se va filtrando cada vez más al interior, mientras algunos piensan que no son tiempos de esconderse sino de contraatacar, aunque con sus decisiones pongan en riesgo al resto del grupo.

La habitación oscura es una exploración de las posibilidades literarias de la oscuridad pero también, una mirada generacional: un retrato de quienes crecieron confiados en la promesa de un futuro mejor que ahora ven alejarse. A través de las vidas de quienes a lo largo de quince años entran y salen de ella, vemos el duro despertar a la realidad de una generación que se siente estafada.

miércoles, 30 de octubre de 2013

Lectura de decembro: Novecento (Alessandro Baricco)


Para a próxima reunión do club de lectura contamos con ter a nosa disposición de varios exemplares deste libro de Baricco.


Sinopse:

En los años de entreguerras, un transatlántico, el Virginian, recorría las rutas entre Europa y América, con su carga de millonarios, de turistas, de emigrantes... En el Virginian tocaba cada noche un pianista extraordinario, llamado Novecento, con una técnica maravillosa, capaz de arrancar notas mágicas, inauditas. Se hablaba de su inusitado duelo pianístico nada menos que con Jelly Roll Morton, el inventor del jazz... Se decía que el melancólico pianista había nacido en el barco, del que jamás habría descendido. Se decía que nadie sabía la razón. Un monólogo teatral, recientemente llevado al cine por Giuseppe Tornatore con el título La leyenda del pianista en el océano, del que Alessandro Baricco ha afirmado: «Más que un texto teatral, lo considero una novela corta o un relato largo, surgido tras la estela de Océano mar, como si en esta novela no hubiera podido contar todas las historias que quería.»

Para ir abrindo boca podedes botar un vistazo ao film baseado na obra: "La leyenda del pianista en el océano" protagonizada por Tim Roth 


lunes, 28 de octubre de 2013

Vida de un desconocido (Andreï Makine)

 

Tras el fracaso de su relación amorosa con una mujer mucho más joven que él, Shútov, escritor ruso y antiguo disidente político exiliado en París, decide regresar a su país de origen con la esperanza de encontrarse a sí mismo. Viaja entonces a San Petersburgo, al encuentro con Iana, su gran amor de juventud. Pero sus ilusiones chocan irremediablemente con la realidad: Iana se ha convertido en una frívola nueva rica, y la Rusia poscomunista le hace sentirse un extranjero en su propia tierra. Alojado por Iana en una antigua vivienda comunitaria reconvertida en apartamento de lujo, Shútov traba conocimiento con Volski, el último inquilino del inmueble que queda por desalojar. De pronto, el regreso de Shútov cobra sentido: Volski le confía la apasionante historia de su vida, que se erige en testimonio de la monstruosa época soviética: el cerco de Leningrado, el hambre y el frío, los gulags, el terror de Estado. Una vida en que el amor y el arte se alzan contra el horror de la Historia para restablecer la dignidad humana.

viernes, 25 de octubre de 2013

Lectura do mes de novembro: Y las montañas hablaron - Khaled Hosseini

 
La decisión de una humilde familia campesina de dar una hija en adopción a un matrimonio adinerado es el fundamento sobre el que Khaled Hosseini —autor de las inolvidables Cometas en el cielo y Mil soles espléndidos— ha tejido este formidable tapiz en el que se entrelazan los destinos de varias generaciones y se exploran las infinitas formas en que el amor, el valor, la traición y el sacrificio desempeñan un papel determinante en las vidas de las personas.
La historia arranca en una remota y desolada aldea de Afganistán, donde Sabur y su segunda mujer se enfrentan en condiciones precarias a la llegada de otro invierno implacable. Abdulá, el hijo mayor, de diez años, ha cuidado de su hermana Pari desde que era pequeña, y ahora ambos escuchan cautivados la triste historia que les relata su padre antes de acostarlos, la víspera de iniciar un largo viaje que los conducirá hasta Kabul.
Allí, en las bulliciosas calles de la capital, dará comienzo este fascinante itinerario que guiará al lector desde el otoño de 1952 hasta el presente, de Kabul a París, desde la isla griega de Tinos hasta San Francisco. 

martes, 1 de octubre de 2013

David Foenkinos - "Los Recuerdos"


Cuando su abuelo muere, el joven narrador se da cuentade la cantidad de cosas que no ha compartido con él. Decide entonces aprovechar al máximo el tiempo juntoa su abuela. La visita a menudo y consigue espantar su soledad y hacerla reír. Pero un día, como si de una adolescentese tratara, la abuela se fuga de la residencia e n la que vive.El narrador parte en su búsqueda y acabará uniéndose a ella en esa huida hacia la felicidad. Asistiremos asía un maravilloso viaje por los recuerdos de una vida, y veremos cómo éstos, junto al mágico azar, iluminan el presente y el futuro de nuestro protagonista. 

David Foenkinos, autor de la aclamada La delicadeza, ha vuelto a revolucionar Francia con esta novela, finalista de los premios Goncourt, Fémina y FNAC. La prensa ya ha bautizado este antídoto literario contra el aburrimiento y la desesperanza como «el fenómeno Foenkinos». ¿Porqué dos millones de lectores no pueden dejar de leer a Foenkinos? Porque posee un don maravilloso, simple e insólito a la vez: «Hacer que el lector se sienta en buena compañía», BERNARD PIVOT, Le Journal du Dimanche

O señor Ibrahim e as flores do Corán (Eric-Emmanuel Schmitt)



Momo é un adolescente xudeu, desorientado,e orfo do agarimo dos seus pais. Ibrahim é un tendeiro musulmán, de carácter reflexivo e pausado, cunha visión da vida marcada pola experiencia dos anos.Dous habitantes solitarios da rúa Azul,no París dos anos 60, traban unha entrañable amizade que trascende as súas respectivas crenzas. Un aporta vitalidade, o outro sabedoría...Máis que unha novela, «O señor Ibrahim e as flores do Corán» é un texto iniciático que apela ao multiculturalismo, á tolerancia e ao entendemento entre iguais. A súa lectura reconforta e reforza a nosa confianza na especie humana. Un relato sinxelo e áxil que nos abre a porta á esperanza sobre o futuro do mundo no que vivimos.

Paul Auster: Un home na escuridade

August Brill recupérase dun accidente de coche. Deitado na cama, cóntase a si mesmo historias para tentar escorrentar lembranzas desagradables: a re¬cente morte da súa muller, o arrepiante asasinato do mozo da súa neta. Aos seus setenta e dous anos, este crítico literario retirado imaxina un mundo sen guerra no Iraq e coas Torres Xe¬melgas en pé, mentres, como consecuencia das eleccións do ano 2000, algúns estados dos EUA comezan unha guerra entre si.

lunes, 30 de septiembre de 2013

Baricco Alessandro: Seda




 Ésta no es una novela. Ni siquiera es un cuento. Ésta es una historia. Empieza con un hombre que atraviesa el mundo, y acaba con un lago que permanece inmóvil, en una jornada de viento. El hombre se llama Hervé Joncour. El lago, no se sabe.
Se podría decir que es una historia de amor. Pero si solamente fuera eso, no habría valido la pena contarla. En ella están entremezclados deseos, y dolores, que se sabe muy bien lo que son, pero que no tienen un nombre exacto que los designe. Y, en todo caso, ese nombre no es amor. (Esto es algo muy antiguo. Cuando no se tiene un nombre para decir las cosas, entonces se utilizan historias. Así funciona. Desde hace siglos).
Todas las historias tienen una música propia. Esta tiene una música blanca. Es importante decirlo porque la música blanca es una música extraña, a veces te desconcierta: se ejecuta suavemente y se baila lentamente. Cuando la ejecutan bien es como oír el silencio y a los que la bailan estupendamente se les mira y parecen inmóviles. La música blanca es algo rematadamente difícil.


No hay mucho más que añadir. Quizá lo mejor sea aclarar que se trata de una historia decimonónica: lo justo para que nadie se espere aviones, lavadoras o psicoanalistas. No los hay. Quizá en otra ocasión.